Blog17#
Een blog entry vanuit Thailand. Er komen niet zoveel mensen op deze site en nog minder vinden hun weg naar het blog gedeelte. De eerdere indeling vond ik leuker, maar toen ging het nog niet over Thailand. Ik denk niet dat ik heel vaak wat op deze blog ga schrijven.
Vandaag zijn wij 2 weken geleden uit Nederland vertrokken en ik merk al gauw dat wij onze handen vol hebben aan het leven hier. In de trainingen kregen wij veel te horen over een cultuurshock en cultuur stress. De een is dat je er even gek van wordt, de ander is het blijvende effect van een andere cultuur dan je eigen. In deze setting moet je dat woord heel breed nemen, van ander land tot anders eten, van anders hallo zeggen tot de complexe hiërarchie en omgangsvormen van een indirecte samenleving zoals in Thailand. Ik probeer kort uit te leggen wat het verschil is tussen ergens in een cultuur wonen en even op vakantie zijn. “Een thai glimlacht altijd”. Nou, als je even om je heen kijkt is dat helemaal niet waar (en dat kun je als vakantieganger ook waarnemen). “Een thai is altijd blij”. Een vakantieganger aait een thai over de bol en hij lacht. Of hij blij is of niet, weet je pas als je kunt denken en waarnemen zoals een thai. Een lach hier betekent soms heel iets anders en het niet willen beledigen gaat boven eigen gevoelens. Deze thai is eigenlijk zwaar beledigd, want je raakt iets heiligs aan; zijn hoofd. Zijn lach is geen plezier, maar geeft een grens aan en uiting aan zijn ongemak. Zoiets zou je kunnen leren, maar cultuur en zeker zo’n complexe wordt moeilijk in een formule gevat. Ik zie dingen gebeuren die volgens het boekje anders moeten en toch is het in dat geval weer okay. Dit heeft o.a. met de positie te maken tussen de thai’s en ook weer met de subculturen van een streek. Dat echt doorleven is een haast onmogelijke taak wat gewoon niet lukt in paar weken rondreizen. Linksrijden in de gekte naar een markt, met levende vissen, kikkers en larven te koop, die sterker stinkt dan het riool thuis kan best pittig zijn. Ook wij staan nog maar aan de start en toch kunnen we hier ontspannen over blijven. We hebben ook het geluk dat wij de cultuur iets kunnen doseren. We mogen in het huis van een gezin van 6 verblijven en hun auto gebruiken tot zij terug komen. Je even terugtrekken en simple aardappels eten is dan een onverwachte zegen.
